KEN ROBINSON – JAK UCIEC Z EDUKACYJNEJ DOLINY ŚMIERCI

Ludzie z natury są różni. W sumie to bardzo dobrze, gdyby było inaczej świat byłby baaaaardzo nudny i pozbawiony barw. Wyobrażacie sobie, że wszyscy lubią taką samą muzykę lub taki sam kolor… >>

Domy i ogrody byłyby takie same, a do tego nikt nie miałby potrzeby, aby coś zmienić czy ulepszyć. Wyobrażacie sobie, że cały czas używacie takiego samego telefonu lub smartwatcha i wszędzie jeździłyby takie same samochody. Aż strach pomyśleć…

To ważne, abyśmy byli inni i każdy na swój sposób i w swojej dziedzinie zmieniał świat na lepsze z korzyścią dla wszystkich. Potrzebujemy ludzi, którzy będą umieli kreować przyszły świat.

Zadaniem nauczycieli jest ukształtowanie właśnie takich ludzi i ułatwienie im uczenia się. Problem polega na tym, że obecna kultura edukacji skupia się nie na nauczaniu czy uczeniu się, ale egzaminowaniu. Testy też są ważne. Standaryzowane testy mają sens. Ale nie powinny być głównym celem edukacji. Powinny diagnozować. Pomagać.

„Ocenoza” to niestety tylko szczyt góry lodowej edukacyjnego problemu.

Ważniejsze jest to, że wiele dzieci, które chodzą do szkoły nie są zaangażowane, nie cieszy ich to i nie mają z tego żadnych realnych korzyści. Co roku setki inicjatyw próbują ulepszyć edukację. Niestety wszystko zmierza w złym kierunku. Jeśli dzieci godzinami siedzą bez ruchu, wykonując nudną, biurową pracę, chyba nic dziwnego, że zaczynają się wiercić. Ken Robinson niezwykle trafnie określił, że …..cierpią na dzieciństwo.

Dzieci potrzebują szerokiego zakresu aktywności, możliwości realizacji albo przynajmniej wypróbowywania wielu różnych talentów. Np. sztuka nie jest ważna tylko dlatego, że poprawia zdolności matematyczne. Jest ważna, bo przemawia do tej części umysłu dziecka, który w innym przypadku pozostaje bezczynny.

Uczenie się jest dla dzieci naturalne. To wielkie osiągnięcie, aby nie wyłączyć  lub zdusić tej zdolności.Jeżeli do tego uda nam się obudzić w dziecku ciekawość będzie się uczyć bez niczyjej pomocy. Ciekawość napędza sukces i daje dużo radości.

Nie da się osiągnąć sukcesu w dziedzinie edukacji jeżeli pominiemy w tym procesie bardzo ważne naszym zdaniem ogniwo – nauczycieli. Nauczyciele to siła życiowa szkolnego sukcesu. Dobry nauczyciel jest również mentorem, prowokuje, angażuje i pobudza do myślenia.Musimy znaleźć wybitnych nauczycieli do nauczania naszych dzieci.Wspierane ich i zachęcając do ciągłego rozwoju to inwestycja a nie wydatek.

Nauczanie to szkoły i sale lekcyjne, ludzie, nauczyciele i uczniowie. Nauczanie nie jest dostarczaniem. Nauczanie to przede wszystkim pracą kreatywną. To system tworzony dla ludzi, którzy potrzebują pewnych warunków, by się rozwijać. Nigdy odwrotnie. Szkoła nie jest maszyną.

W edukacji alternatywnej powstają programy włączające dzieci z powrotem do edukacji. Programy te są bardzo spersonalizowane i zróżnicowane. Wspierają nauczycieli, wiążą się z lokalną społecznością, często angażują uczniów nie tylko w szkole, ale i poza nią. I to działa.